Σαστισμένοι μπάτσοι χαιρετούν στρατιωτικά πολιτικά αυτοκίνητα που μεταφέρουν τα συντρίμμια μιας "δημοκρατίας", η οποία χρόνια τώρα βασίζεται σε πυλώνες καθόλου σχετικούς με την περίφημη λαϊκή βούληση. Την οικογενειοκρατία, τη μιντιακή χούντα όπως αυτή διαμορφώθηκε από το αλισβερίσι για τις άδειες εθνικής εμβέλειας και τους αέναους εκβιασμούς πάνω σε ένα τεχνήέντως διαμορφωμένο σαθρό υπόστρωμα έλλειψης πολιτικής κουλτούρας του πολίτη, το οποίο τον έκανε εύκολο θύμα και μέλος της αγέλης του κάθε πολιτικάντη. Έτσι διαμορφώθηκε τόσα χρόνια ο τύπος πολίτη του οποίου αρκούσε να του κάνει την ένεση για τα αρθριτικά το ανάλαφρο χέρι του γιατρού-υποψήφιου βουλευτή για να του δώσει την ψήφο του εκχωρώντας του από την άλλη το δικαίωμα να ανατάσσει ανερυθρίαστα το ίδιο χέρι και να ξεπουλάει ότι δημόσιο αγαθό γυαλίζει.
Φταίει ο πολίτης; Φυσικά και φταίει. Αλλά το παιχνίδι δεν παιζόταν και συνεχίζει να μην παίζεται με ίσους όρους. Η "δημοκρατία" στην οποία τάχαμου δε χωρούν διλήμματα, πορεύεται αποκλειστικά με τέτοια. Ή συναινείς στην κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας από τον Τσώρτσιλ και τον Σκόμπι το 1944 ή είσαι με τους κομμουνιστοσυμμορίτες. Ή ανεβαίνεις στο άρμα της ασυδοσίας του Εθνάρχη ή σου ανοίγουμε δημοκρατικότατα το κεφάλι όπως στον Λαμπράκη. Ή γουστάρεις Ολυμπιακούς αγώνες ή λοιδορείσαι σκεότατα από τον ΔΟΛ και τα δουλικά του. Ή στήνεις κώλο στη μεγαλύτερη και πλέον άδικη αναδιανομή πλούτου στην ελληνική ιστορία μέσω μνημονίων και μεσοπρόθεσμων εγκλημάτων ή αναλαμβάνεις την ευθύνη της χρεωκοπίας. Ή Καραμανλής ή τανκς. Ή Μεσοπρόθεσμο ή τανκς.
Αυτή η ευκολία με την οποία χειραγωγείτο η απολίτικη ελληνική κοινωνία τις τελευταίες τρεις δεκαετίες μέσω διλλημάτων τα οποία στόχευαν στο θυμικό και δεν είχαν σε καμία περίπτωση σαφές πολιτικό περιεχόμενο, είχε ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση μιας πολύ συγκεκριμένης ράτσας. Το ασκέρι των πασόκων, απαλλαγμένο από τα βαρίδια και τις ασθένειες της παιδικής ηλικίας του "κινήματος", συνεστιάζεται ανερυθρίαστα στις λέσχες Μπίλντερμπέργκ, καταργεί το κοινωνικό κράτος, αφήνει την πόρτα ξεκλείδωτη και το σπίτι βορά στους οικονομικούς δολοφόνους. Όλα αυτά δεν θα έπρεπε να εντυπωσιάζουν κανένα. Αυτό το οποίο πραγματικά χρήζει επισταμένης ψυχιατρικής, ου μην και ψυχαναλυτικής μελέτης, είναι η αλαζονεία και το μεσσιανικό μεγαλείο με το οποίο ντύνουν τις πολιτικές αυτές. Ο Γιώργος και η συμμορία του σε ρόλο εθνοσωτήρα προχωρούν σε συμβάσεις οι οποίες, ανεξάρτητα από τα πορίσματα του -υποχειρίου της εκάστοτε κυβέρνησης- Αρείου Πάγου, συνιστούν σαφώς εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, συνδιαλέγονται με την αξιωματική αντιπολίτευση για το ενδεχόμενο οικουμενικής κυβέρνησης παρακάμπτοντας την λαϊκή βούληση, χωρίς να μεσολαβήσουν εθνικές εκλογές κι ενώ απ' έξω τους μουντζώνουν καμια εκατοστή χιλιάδες κόσμου. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα ερήμην του κατά τ' άλλα κυρίαρχου λαού ο οποίος έχει καταστήσει σαφές ότι δεν του αρέσουν οι σωτήρες και δε γουστάρει να σωθεί. Αλλά του Γιώργου, του Μπένι και του παχύδερμου Υπολοίπου Αττικής στ' αρχίδια τους. Συνδιαλέγονται αποκλειστικά με τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του λαού, εξαγοράζοντάς τους ή θέτοντας και σε αυτούς τα ίδια ανεδαφικά κι εκβιαστικά πατριωτικά διλλήματα. Ξέρω ότι απευθύνομαι σε ώτα μη ακουόντων αλλά οφείλω να το πω. Η ανυπακοή και μόνο αυτή θα ήταν ύψιστη πράξη πατριωτικής προσφοράς. Αλλιώς μας βλέπω οσονούπω όλους υπαλλήλους του Τζορτζ Σόρος.
Φταίει ο πολίτης; Φυσικά και φταίει. Αλλά το παιχνίδι δεν παιζόταν και συνεχίζει να μην παίζεται με ίσους όρους. Η "δημοκρατία" στην οποία τάχαμου δε χωρούν διλήμματα, πορεύεται αποκλειστικά με τέτοια. Ή συναινείς στην κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας από τον Τσώρτσιλ και τον Σκόμπι το 1944 ή είσαι με τους κομμουνιστοσυμμορίτες. Ή ανεβαίνεις στο άρμα της ασυδοσίας του Εθνάρχη ή σου ανοίγουμε δημοκρατικότατα το κεφάλι όπως στον Λαμπράκη. Ή γουστάρεις Ολυμπιακούς αγώνες ή λοιδορείσαι σκεότατα από τον ΔΟΛ και τα δουλικά του. Ή στήνεις κώλο στη μεγαλύτερη και πλέον άδικη αναδιανομή πλούτου στην ελληνική ιστορία μέσω μνημονίων και μεσοπρόθεσμων εγκλημάτων ή αναλαμβάνεις την ευθύνη της χρεωκοπίας. Ή Καραμανλής ή τανκς. Ή Μεσοπρόθεσμο ή τανκς.
Αυτή η ευκολία με την οποία χειραγωγείτο η απολίτικη ελληνική κοινωνία τις τελευταίες τρεις δεκαετίες μέσω διλλημάτων τα οποία στόχευαν στο θυμικό και δεν είχαν σε καμία περίπτωση σαφές πολιτικό περιεχόμενο, είχε ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση μιας πολύ συγκεκριμένης ράτσας. Το ασκέρι των πασόκων, απαλλαγμένο από τα βαρίδια και τις ασθένειες της παιδικής ηλικίας του "κινήματος", συνεστιάζεται ανερυθρίαστα στις λέσχες Μπίλντερμπέργκ, καταργεί το κοινωνικό κράτος, αφήνει την πόρτα ξεκλείδωτη και το σπίτι βορά στους οικονομικούς δολοφόνους. Όλα αυτά δεν θα έπρεπε να εντυπωσιάζουν κανένα. Αυτό το οποίο πραγματικά χρήζει επισταμένης ψυχιατρικής, ου μην και ψυχαναλυτικής μελέτης, είναι η αλαζονεία και το μεσσιανικό μεγαλείο με το οποίο ντύνουν τις πολιτικές αυτές. Ο Γιώργος και η συμμορία του σε ρόλο εθνοσωτήρα προχωρούν σε συμβάσεις οι οποίες, ανεξάρτητα από τα πορίσματα του -υποχειρίου της εκάστοτε κυβέρνησης- Αρείου Πάγου, συνιστούν σαφώς εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, συνδιαλέγονται με την αξιωματική αντιπολίτευση για το ενδεχόμενο οικουμενικής κυβέρνησης παρακάμπτοντας την λαϊκή βούληση, χωρίς να μεσολαβήσουν εθνικές εκλογές κι ενώ απ' έξω τους μουντζώνουν καμια εκατοστή χιλιάδες κόσμου. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα ερήμην του κατά τ' άλλα κυρίαρχου λαού ο οποίος έχει καταστήσει σαφές ότι δεν του αρέσουν οι σωτήρες και δε γουστάρει να σωθεί. Αλλά του Γιώργου, του Μπένι και του παχύδερμου Υπολοίπου Αττικής στ' αρχίδια τους. Συνδιαλέγονται αποκλειστικά με τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του λαού, εξαγοράζοντάς τους ή θέτοντας και σε αυτούς τα ίδια ανεδαφικά κι εκβιαστικά πατριωτικά διλλήματα. Ξέρω ότι απευθύνομαι σε ώτα μη ακουόντων αλλά οφείλω να το πω. Η ανυπακοή και μόνο αυτή θα ήταν ύψιστη πράξη πατριωτικής προσφοράς. Αλλιώς μας βλέπω οσονούπω όλους υπαλλήλους του Τζορτζ Σόρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου